Ming Lee Foo

Σκεψου αυτο το σεναριο:

Εισαι στην Κινα και καταλαβαινεις ελαχιστα κινεζικα. Καθεσαι σε ενα καφενειο και ακους τη διπλα παρεα να κουβεντιαζει. Απο τα συμφραζομενα πιανεις οτι το θεμα της συζητησης ειναι αν το “τσιν” ειναι πιο “τσαντσαν” απο το “τσον”.

Δεν εχεις ιδεα τι σημαινει τσιν και τσον αλλα για το τσαντσαν ξερεις οτι ειναι κατι μεταξυ των: “γρηγορος/η/ο” , “δυνατος”, “εξυπνος”, ή κατι τετοιο (και δεν ειναι κατι υποκειμενικο, οπως “ομορφος” , “νοστιμος” κλπ, ωστε να γινεται να εχουν ολοι δικιο). Δεν καταλαβαινεις τιποτα απο την επιχειρηματολογια των δυο πλευρων, αντιλαμβανεσαι ομως οτι υπερασπιζονται με ζηλο τη θεση τους και παρατασσουν διαφορα επιχειρηματα.

Καποια αλλη φορα, εισαι καλεσμενος σε ενα παρτυ, και παλι πετυχαινεις πεντε εξι νεους να συζητανε εντονα το ιδιο θεμα. Οι μισοι υποστηριζουν οτι το τσιν ειναι σαφως πιο τσαντσαν απο το τσον, ενω οι αλλοι πιστευουν οτι κατι τετοιο δεν ισχυει και δε μπορει να αποδειχτει.

Ανοιγεις εναν υπολογιστη και μπαινεις σε ενα κινεζικο φορουμ, ψαχνοντας για τσιν και τσον. Και βρισκεις ενα φλεγον τοπικ με πολλη δραση οπου παλι καποιοι θεωρουν οτι το τσιν ειναι πολυ πιο τσαντσαν απο το τσον, ενω αλλοι λενε οτι το τσον ειναι εξισου τσαντσαν με το τσιν.

Απο ολα τα παραπανω εχεις παρατηρησει οτι υπαρχει περιπου ιδιος αριθμος ατομων που υποστηριζουν την καθε μια απο τις δυο πλευρες και δε μπορεις να εντοπισεις χαρακτηριστικα της μιας ή της αλλης ομαδας που να την καθιστουν λιγοτερο ή περισσοτερο αξιοπιστη. Αρα, αν σου ζητουσε καποιος να παρεις θεση στο καυτο debate, τι θα ελεγες? Θα ελεγες “δεν ξερω καθολου” ή μηπως θα ελεγες “δεν ειμαι σιγουρος αλλα κλινω προς τα καπου”?

Κακα τα ψεματα και ας μη γελιομαστε λοιπον αναγνωστουλη μου, ειτε συνειδητα ειτε ασυνειδητα και εσυ οπως και εγω εχεις ψιλοπειστει οτι οντως το τσιν ειναι πιο τσαντσαν απο το τσον.

'Η τουλαχιστον συμπεραινεις οτι αυτο πιστευουν οι κινεζοι – και αυτοι που το λενε αλλά και αυτοι που υποστηριζουν το αντιθετο (ναι, και αυτοι κατα βαθος το πιστευουν απλα δε θελουν να το παραδεχτουν).

Η εξηγηση ειναι απλη: Αν οντως το τσιν και το τσον ηταν στα ιδια επιπεδα τσαντσανοσυνης, τοτε θα συναντουσε κανείς τριων ειδων αποψεις:

α) τσιν > τσον

β) τσιν = τσον

γ) τσιν < τσον.

Στην περιπτωση μας ομως δε συνανταμε πουθενα φορεις της τριτης αποψης. Αυτο μαλλον σημαινει οτι κανείς δεν τολμαει να ισχυριστει οτι το τσον ειναι πιο τσαντσαν απο το τσιν και αυτο γιατι μια τετοια δηλωση απεχει τοσο απο την πραγματικοτητα ωστε θα τον καθιστουσε μη αξιοπιστο ομιλητη, και θα κατεστρεφε το κυρος του, ή θα ηταν τοσο ευκολο να καταρριφθει με απλα επιχειρηματα αρα θα ηταν ματαιη η προσπαθεια εξαρχης. Ομοια μπορουμε να συμπερανουμε οτι οι αλλες δυο αποψεις που βρισκουν οπαδους, δεν απεχουν τοσο πολυ απο την πραγματικοτητα ή με αλλα λογια εχουν μια δοση αληθειας.

Πως γινεται ομως να κρυβουν αληθεια δυο αποψεις που αλληλοσυγκρουονται? Πως γινεται να διαφωνουν τοσοι ανθρωποι σε κατι μη υποκειμενικο?

Η απαντηση που δινω εγω ειναι οτι δε διαφωνουν, ή μαλλον διαφωνουν (αφου εχουν διαφορετικη “φωνη”), αλλα δεν εχουν διαφορετικες αποψεις, ή μαλλον οι αποψεις τους δεν ειναι τοσο διαφορετικες οσο δειχνουν. Εν ολιγοις θεωρω οτι οι ανθρωποι οταν βρισκονται σε μια θερμή, ενδιαφερουσα, ανταγωνιστικη συζητηση, ειναι πολυ πιθανο να μην εκφρασουν την αποψη τους ακριβως οπως εχει σχηματιστει στο μυαλο τους, αλλα πολωμενη εξαιτιας ενος μικρου φανατισμου.

Αν για παραδειγμα εγω θεωρω οτι το τσιν εκτιμαται περιπου στους 50 βαθμους τσαντσανοσυνης αλλα του τρεφω μια αδυναμια (για λογους υποκειμενικους - εγωιστικους - πατριωτικους ή οτιδηποτε τετοιο) τοτε μαλλον θα πω οτι αξιζει 53 βαθμους, ενω θα αξιολογησω το τσον σε μια δικαιη τιμη 43 βαθμων.

Αντιστοιχα ο αλλος ομιλητης θα παραδεχτει οτι το τσιν δικαια παιρνει τους 50 βαθμους, αλλα στο “αγαπημενο” του τσον θα τσονταρει 3 βαθμους, ωστε να παει απο το 47 (που εκεινος θεωρει) στο 50 και να “ισοφαρισει”.

Πρεπει να προσεξεις εδω αναγνωστουλη μου, οτι ο λατρης του τσον δε θα προσθεσει παραπανω απο 3 γιατι και ο ιδιος καταλαβαινει οτι αυτο θα ηταν ξεδιαντροπα θρασυ (κατι τετοιο θα εκανε το δικο του αλογο να προπορευτει). Παρολαυτα ομως δε δισταζει να boostαρει τη βαθμολογια του τσον εφοσον ετσι θα “ισορροπησει” τις σταθμες. Και δεν ντρεπεται γιαυτο, αφου υπαρχει η εμφυτη αντιληψη οτι το να εισαι γενναιοδωρος κριτης του αδύναμου ειναι “ευγενικο” και politically correct και αρα αποδεκτο, εστω κιαν αλλοιωνει την πραγματικοτητα. (Θυμισου τη δασκαλα που χαρακτηριζε τα εξυπνα παιδακια ως “εξυπνοτερα”, ενω τα χαζα ως “εξισου εξυπνα”). Αρα λοιπον ειναι αρκετα πιο ευκολο σε καποιον να αμφισβητησει μια υπαρχουσα ανισοσκελία παρα να υποστηριξει μια ανυπαρκτη.

Καπου εδω θα βαλω ενα αποτομο τελος για να μη σε κουρασω αλλο. Και επειδη ξερω οτι αναρωτιεσαι γιατι στα λεω ολα αυτα, θα σου εκμυστηρευτω οτι ουτε και εμενα μου φαινονται πολυ ουσιωδη. Οταν ξεκινησα να τα γραφω ηθελα να καταληξω αλλου αλλα τελικα δε με εβγαλε το κυμα, ε... και αφου τα εγραψα που τα εγραψα....