Νομπελ φωτογραφιας

-“Αλκης”.
-“Χαιρω πολυ, Λέλος”.
(χειραψια).
-“Χαρηκα”
-“Και εγω.”
(μικρη παυση).
-“Εδω μενεις Αλκη?”
-“Οχι...Αθηνα μενω, Τριπολη κατεβαινω μονο για τις γιορτες. Εσυ?”
-“Εγω ημουν στο εξωτερικο, σπουδαζα λογιστικη, και τωρα γυρισα εδω μονιμα. Εσυ εχεις σπουδασει κατι?”
-“Πουτσοαποτριχωτικη”.
-“Οριστε?”
-“Πουτσοαποτριχωτικη.... φοιτησα σε σχολη καλλωπισμου της βουβωνικης περιοχης με ειδικευση στο πεος”.
-“οχι οχι.... απο σπουδες εννοουσα...”
-“Γιατι ρε Λελο, το δικο σου νομιζεις οτι ειναι σπουδη? Επειδη δηλαδη εμαθες ολους τους τριψηφιους τωρα εισαι και καλα σπουδαγμενος?”

Ετσι ειναι αναγνωστουλη μου, για να μπορεις να αυτοαποκαλεισαι “μορφωμενος” ή “επιστημονας” πρεπει να εχεις διπλωμα-πτυχιο σε κατι απο μαθηματικα, φυσικη, χημεια, βιολογια, πληροφορικη, φιλοσοφια, νομικη αντε βαρια βαρια και ιατρικη (αν και αυτα τα παλικαρακια, οι γιατροι, εστω κιαν μπορουν να αποστηθιζουν αξιοσημειωτες ποσοτητες βαρετων πληροφοριων, δεν καταφερνουν να προσθεσουν δυο κλασματα, αν δεν ειναι ομωνυμα).

Ολα τα υπολοιπα γνωστικα πεδια, μπορεις να τα μαθεις. Μπορεις ακομα να τα διδαχθεις, να ασχοληθεις μαζι τους, να παρακολουθησεις σχετικες ομιλιες, ή και να καλλιεργησεις το ταλεντο σου σε αυτα. Δε μπορεις ομως να τα “μελετησεις” ή να τα “σπουδασεις”, με τον ιδιο τροπο που δε μπορεις να “διαπρεψεις” στην τριλιζα ή να “αφησεις εποχη” στο απλωμα του τραχανα. Απλα δεν ειναι δόκιμη η ορολογια, δεν ταιριαζει, δε στεκει, πώς να το κανουμε... η λεξη επισταμαι, δεν ειναι φτιαγμενη για αυτα.

Εστω λοιπον κιαν καμια φορα κανουμε τα στραβα ματια, και το αφηνουμε να περασει στο ντουκου, εστω ακομα κιαν υπαρχουν ελαχιστες περιπτωσεις ανθρωπων που καταφερνουν να καμουφλαρουν την αποσταση αναμεσα στις δυο εννοιες, παρολαυτα κατα βαθος ολοι το γνωριζουμε:
η λογιστικη (και η καθε λογιστικη) εχει τοσα κοινα με την επιστημη οσα και η φωτογραφια με την τεχνη. Τσιμπα την πασα Χανς!


Θενξ Αλκη,

Ριξτε μια ματια στον ευρυτερο κοινωνικο σας περιγυρο και βρειτε ποσοι απο τους φιλους ή γνωστους σας ασχολουνται με τη “φωτογραφια”. Επειδη εκανα εγω αυτη τη μινι αναζητηση πριν απο εσας για εσας, εχω ετοιμα και αχνιστα τα αποτελεσματα της ερευνας και θα σας απαντησω απεριφραστα: ειναι πολλοι...ειναι τρομακτικα μεγαλος ο αριθμος... σχεδον ο ενας στους δυο.

Τι ειναι ομως αυτο που ωθει τοσους πολλους νεους ανθρωπους, φαινομενικα υγιεις, στη φωτογραφια? Ποιο αορατο χερι τους οπλιζει με μια σουπερ χαι τεκ φωτογραφικη μηχανη και τους στελνει, στρατιες ολοκληρες απο ζομπι φερελπιδων φωτογραφων, να απαθανατιζουν ετοιμορροπα κτηρια, μισογκρεμισμενες ταρατσες, κοτετσια, παραφορτωμενα τρικυκλα ή ...το ηλιοβασιλεμα? Γιατι κακα τα ψεματα, ας μη γελιομαστε, οι παραπανω εικονες ανηκουν στο σκληρο πυρηνα της ονειρικης θεματολογιας των συγχρονων φωτογραφων. Και ακομα χειροτερα, τα προσωπα που λαμβανουν μερος ως μοντελα σε τετοιου τυπου σκηνικα, ειτε ατενιζουν σκεπτικα το απειρο με μια φονικη δοση μελαγχολιας στα αυτια ειτε στεκονται εντελως ακαμπτα και σε σημαδευουν με ενα βαθυ σκληρο βλεμμα εκδηλης αποφασιστικοτητας. Κλικ !

Νιωθω ηδη αποκαμωμενη και συναισθηματικα μετεωρη που εγραψα αυτες τις λεξεις στην προσπαθεια μου να αποτυπωσω ενα κοινωνικο φαινομενο με ανησυχητικες διαστασεις. Τα νευρικα μου κυτταρα βδελυσσονται τους φωτογραφους και τα αηδιαστικα τους πονηματα, που μου τα πλασσαρουν ως τη μεγαλειωδη μορφη εκφρασης ιδεων και καταστασεων οπως η αλλοτριωση (βλ. ετοιμορροπο κτηριο και μισογκρεμισμενη ταρατσα), η απομακρυνση απο τη φυση (βλ. κοτετσι), η χειμαζομενη ανθρωπινη αξιοπρεπεια (βλ. παραφορτωμενο τρικυκλο), και τελος ο Θεος (βλ. ηλιοβασιλεμα).

Και φυσικα δεν αρνουμαι τη σημαντικη προσφορα της φωτογραφιας ως μεσο επικοινωνιας. Γιατι περι αυτου προκειται, ειναι μια ΤΕΧΝΙΚΗ δημιουργιας οπτικων εικονων, μια τεχνικη ρεαλιστικης απεικονισης της πραγματικοτητας. Αλλο ΤΕΧΝΙΚΗ και αλλο ΤΕΧΝΗ! Οση σχεση εχει ενας αστροφυσικος με τη Λιτσα Πατερα, αλλη τοση εχει ενας καλλιτεχνης με ενα φωτογραφο.

Γιατι αυτη η απλη παραδοχη να μη γινεται αντιληπτη απο τους αοκνους στρατιωτες της φωτογραφιας? Θα τους γλυτωνε αλλωστε απο πολυ χρονο, γιατι θα μπορουσαν να εκμεταλλευτουν τις ωρες που σπαταλουν κανοντας παρεα σε ετοιμορροπα κτηρια για να διαβασουν κατι και να σουλουπωθουν πνευματικα αλλα και απο χρημα, γιατι απο ο,τι γνωριζω τα εξαρτηματα του συγκεκριμενου σπορ ειναι πολυ ακριβα. Μεχρι να συμβει αυτο, η καθαρση δηλαδη, θα πρεπει να συνειδητοποιησουν οι χαρουμενοι φωτογραφοι οτι βρισκονται σε μια μονιμη κατασταση διανοητικης σιεστας, η οποια προιοντος του χρονου θα τους οδηγησει σε πνευματικη αγκυλωση.

Υγ: Για ολους τους γιατρους εκει εξω: Το 100 μειον 77 δεν κανει 33, κανει 23. Α, και το 1/3 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ με το 30%. Ειναι ΠΕΡΙΠΟΥ ιδιο.

Υγ2: Ο Αλκης υποστηριξε οτι σε καθε συζητηση γυρω απο τη φωτογραφια πρεπει υποχρεωτικα να αναφερθει τουλαχιστον μια φορα η λεξη “μουχρωμα”. Μουχρωμα λοιπον...

Υγ3: Αναγνωστουλη μου το ποστακι αυτο ισως ηταν λιγοτερο politically correct απο οσο σε εχω συνηθισει. Για να εκπλαγεις ακομα παραπανω, θα χρησιμοποιησω ως κατακλειδα μια ιδεα αλλουνού (του mikeus):

Οσοι βρηκαν αυτο το αρθρο χυδαιο η προσβλητικο.... να βγαλουν μια ασπρομαυρη φωτογραφια το πτυχιο τους και να τη χρησιμοποιησουν ως χαρτι τουαλετας.