Η μερα μου ξεκινησε προωρα, με τηλεφωνημα που με “ενημερωνε” οτι “κερδισα” μια δωρεαν “ιατρικη εξεταση μεταβολισμου”. Η πιεση μου ανεβηκε, και προσπαθησα να την κατεβασω μαζι με μερικα καντηλια, αλλα δεν τα καταφερα, οπως αλλωστε δεν καταφερα και να ξανακοιμηθω. Ετσι λοιπον αποφασισα να πεταχτω μεχρι το τσμεδε να τακτοποιησω καποιες εκκρεμοτητες. Βγαινοντας στο μετρο του συνταγματος, συναντησα κατι νεα παλικαρια που μου εδωσαν την επαγγλεματικη καρτα του “μεγαλου και σημαντικου” -οπως χαρακτηριστικα αναγραφει- μεντιουμ και πνευματιστη “proff* Kadiri”. Ξεμπερδεψα σβελτα απ'το τσμεδε, γυρισα σπιτι και ανοιξα το pc. Παρατηρησα στο internet οτι εχει γεμισει ο τοπος με κατι bannerακια που σου υποσχονται οτι θα σου πουν το μυστικο για να κερδιζεις χιλιαδες ευρω τη βδομαδα χωρις να δουλευεις.
Φυσικα μπηκα σε σκεψεις. Οπως σου εχω ξαναπει λατρεμενε μου αναγνωστουλη, τα χρηματα ειναι φτηνα χρωματιστα κομματια χαρτι. Εχουν αξια απλα και μονο επειδη συμφωνησαμε οτι ειναι ανταλλαξιμα με αγαθα και υπηρεσιες, δηλαδη με τον πραγματικο πλουτο. Θα περιμενε κανείς οτι η εργασια ενος ανθρωπου θα ανταμειβοταν με ποσό χρηματων αναλογα με τον πλουτο που παραγει.
Ομως το καπιταλιστικο συστημα στο οποιο ζουμε διδασκει τους ανθρωπους να νοιαζονται για τα χαρτια καθαυτα και οχι για τον πλουτο που αυτα αντιπροσωπευουν. Τους εκπαιδευει οχι στο να ειναι παραγωγικοι αλλά στο να “βρισκουν” χρηματα. Οξύνει τις ικανότητες των ανθρώπων όχι στο να προσφερουν, αλλά να αμείβονται για να κλέβουν, να εξαπατούν και να παρασιτουν. Στα παραδειγματα που σου ανεφερα πιο πανω, δες ποσοι ανθρωποι αναλωσαν την ευφυια τους, τους πορους και τις εργατοωρες τους χωρις να προσθετουν στην πραγματικη οικονομια. Και οχι μονο δεν προσθετουν... αλλα αφαιρουν κιολας, γιατι η υπαρξη και η δραση τους, μονο με τριβη μπορει να εξομοιωθει, ή οποια παρακωλυει τη λειτουργια μιας υγιους μηχανης.
Κατοπιν, αναλογιζομαι σε ποσες ακομα περιπτωσεις ο καπιταλισμος σπαταλαει εργατοωρες. Εστω λοιπον για παραδειγμα οτι ενας επιχειρηματιας αποφασιζει να ανοιξει ταβερνα σε μια περιοχη οπου υπαρχουν ηδη αρκετα παρομοια καταστηματα εστιασης ωστε να καλυπτεται η ζητηση της αγορας. Τα οικονομικα βιβλια με τα ψευτομαθηματικα μοντελα που χρησιμοποιουν προβλεπουν οτι η κινηση αυτη θα αναγκασει τις τιμες να πεσουν και την ποιοτητα να ανεβει. Στην πραγματικοτητα ομως αυτο που θα συμβει ειναι οτι θα χαραμισθουν απο ολες τις μεριες ενα σωρο ποροι για μαρκετινγκ, ανακαινισεις, διακοσμησεις, διαφημισεις και λοιπες μαλακιες που θα ανεβασουν το κοστος του προιοντος (προσφεροντας ουσιαστικα το ιδιο πραγμα με πιο φανταχτερο περιτυλιγμα). Ο πολεμος αυτος θα καταφερει στο τελος να “αναχαιτισει” τη δουλειά της μίας παραταξης “πετοντας” την εξω απο την αγορα και αχρηστευοντας οσες εργατοωρες ειχαν επενδυθει.
Για να μην πω για την ψυχολογικη πιεση προς τον καταναλωτη. Ή μαλλον να πω, γιατι να μην πω? Ο καπιταλισμος λοιπον αναγνωστουλη μου, ειδικευεται και στη δημιουργια επιπλαστων αναγκων που θα καλυφθουν απο τα προϊοντα που εφευρισκει. Στηνει ολοκληρες καμπανιες πλυσης εγκεφαλου ωστε να προκαλεσει ανασφαλεια, αγχος και εξαρτηση, τα οποια “καταπραϋνονται” μονο αν αγορασεις καλλυντικα, “μοδατα ρουχα” ή ό,τι αλλες γυαλινες χαντρες αποφασισει να σου πουλησει.
Και το καλυτερο σου το αφησα για το τελος** καλε μου αναγνωστουλη: Σκεψου ποσα επαγγελματα εχουν νοημα μόνο στο πλαισιο του καπιταλισμου, δηλαδη η υπαρξη τους ειναι συνυφασμενη με την ιδια την εννοια της ιδιοκτησιας. Δικηγοροι, δικαστες, μπατσοι, ασφαλιστες, και παει λεγοντας... ολοι αυτοι θα μας χρειαζονταν αν δεν ειχαμε “δική” μας περιουσια, και αν ναι, σε τι πληθος? Ενας στους εκατό απο όσους εχουμε σημερα ή και παλι πολλους λεω?
Το συμπερασμα ειναι απλο: Σε μια καθαρα κομμουνιστικη κοινωνια, με κεντρικη διοικηση που αφουγκραζεται τις πραγματικες αναγκες της κοινωνιας και κατανεμει δικαια και αποδοτικα τις εργατοωρες στο εργατικο δυναμικο, θα μπορουμε να ειμαστε εξισου πλουσιοι με οσο ειμαστε τωρα, δουλευοντας ελαχιστες ωρες*** οπως περιγραφει ο Μπογκντανοφ στο βιβλιο “ο κοκκινος πλανητης”. Το προφανες μειονεκτημα βεβαια, ειναι οτι αυτη η κοινωνια θα στερειται μορφων οπως ο κυριος Kadiri...
*μαλλον ο κυριος kadiri δεν ειχε υποψη του την αρχαια ρηση: “ουκ εν το πολλω το f”.
** οταν καθαριζω ενα μανταρινι, τρωω πρωτα μια φετα. Αν δεν ειναι πολυ νοστιμο το τρωω ολο. Αν ειναι, το αφηνω για το τελος.
***αλλωστε μια τετοια κοινωνια δε θα εχει καθολου ανεργους, και ελαχιστους εγκληματιες /φυλακισμενους (μονο τους αντικαθεστωτικους :)
ΥΓ: Καθε φορα που ειμαι στο τσμεδε, σκεφτομαι οτι ειναι πολυ ασχημο να ξεκιναει η μερα μου με ταλαιπωρια, συνωστισμο και εκνευρισμο. Για να γινει πιο αναλαφρη η επισκεψη στο ταμειο, θα επρεπε να υιοθετηθει το “χρυσο βιβλιαριο”. Συμφωνα με το παιχνιδι αυτο, καθε μερα ενας τυχερος ασφαλισμενος θα παιρνει διπλασιο ποσό απο αυτο που του δικαιολογειται. Καποια στιγμη, και χωρις προειδοποιηση, ο υπολογιστης θα κληρωνει το νικητηριο αριθμο μητρωου και θα χτυπαει μια σειρηνα. Οι υπαλληλοι θα κλεινουν τα φωτα και τα στορια, θα αναβουν μερικα απο αυτα τα γκρι ματσουκια που βγαζουν αστερακια και θα πετανε χαρτοπολεμο - ισως να λενε και ενα μικρο τραγουδακι. (Αν το παιχνιδι εχει επιτυχια, μπορουμε μετα να εισαγουμε τον “τροχο της κουφαλας”, στην αιθουσα οδοντιατρικων δαπανων, το “τζακποτ του διαβητη” στον οροφο για τις ειδικες θεραπειες και διαφορα άλλα).
Δεν μπορω να αποφασισω(τελικα)τι ειναι αυτο με ωθει περισσοτερο στο να "αφεθω στην αληθεια" του Γκουρου(!)-nicknamed- NEMA...Ο Απταιστος χειρισμος των εvγγλεζικων(sur ther ar) ή η μεταφορα αυτων εις την ελληνικην με ακριβεια που θα ζηλευε και ο δεικτης(ή καλυτερα ο μικρος με zωη 20 ημερων) στην επιτακτικη αναγκη του να απαλλαχθει απο το-κατα κοσμον-"κακ(κ)αδι" του εκαστωτε ρουθουνιου του....?Κλινω προς το κραμα του γενικοτερου εσανς,της ειδικοτερης αισθητικης,που αποπνεει το εν λογω ιαμβικο 15συλλαβο-ποιηματακι ...Τα σεβη μου..και στους 2..(δηλαδη σε σενα μονο)
ΑπάντησηΔιαγραφήμπραβο Αλκη, ειχες κέφια...ουκ εν τω πολλώ το f..αχαχαχαχαχαχα.
ΑπάντησηΔιαγραφή