Η εκδικηση της γαλοτσας.

Απευθυνομαι σε ανθρωπους που ζουν μαζι με εμενα στο δυτικο κοσμο σε καθεστως αστικης δημοκρατιας (λεμε τωρα) και αυτό το ιδιαιτερα σημαντικο το τονιζω διοτι σε άλλες περιοχες του πλανητη (πχ Αφρικη, Λατινικη Αμερικη κλπ) παρομοιες εριδες και συζητησεις δε θα λαμβαναν επουδενι χωρα. Νιωθω ηδη καλυτερα που εκανα αυτή την επισημανση και συνεχιζω. Ισως είναι η τυχερη μου μερα σημερα.

Ολοι εμεις λοιπον που εχουμε γεννηθει σε αυτή τη μερια του πλανητη εχουμε μια βασικη υποχρεωση που εχει καταντησει αγχος και ισως και εμμονη: να εχουμε στυλ. Είναι προφανης η ειρωνεια που αναδυεται από την παραπανω φραση. Θεωρω την αναγκη που νιωθουν πολλοι να υποφερουν την ασημαντοτητα τους μεσω του «στυλ» σκετη ηλιθιοτητα που δεν αφορα σε ανθρωπους με την ουσιαστικη του ορου εννοια αλλα σε διποδες μορφες ζωης. Καταδικαζω λοιπον μετα βδελυγμιας ολη αυτή τη βιομηχανια που εχει στηθει γυρω από το «στυλ» και τα παρελκομενα, σχεδιαστες μοδας, οικοι σανελ, ντιορ, πραντα και τα παρομοια και το μηνυμα που θελω να περασω είναι: απαλλαγειτε από το αγχος, να ειστε ο εαυτος σας (κλισεδια), μην ειστε μαλακες.

Και ερχομαι τωρα στη γαλοτσα, την οποια θα αντιμετωπισω ως εχουσα διπλο περιεχομενο:

1) το γνωστο σε ολους υποδημα

2) αυτό που η γαλοτσα συμβολιζει.

Με λιγα λογια το σημαινον (υπ’αριθμον 1 περιπτωση) και το σημαινομενο (υπ’αριθμον 2 περιπτωση).

Oσον αφορα στο πρωτο κομματι, κανεις δε μπορει να αμφισβητησει τη λειτουργικη χρησιμοτητα της γαλοτσας. Τη φοραμε όταν βρεχει για να μη βρεχονται τα ποδια μας. Για να περπαταμε ανετα στους δρομους της επαρχιας αλλα και κυριως των αστικων κεντρων, όπως η Αθηνα, οπου λιγες σταγονες να πεσουν, πλημμυριζει και χρειαζεσαι βαρκα για να περασεις απεναντι. Απεδειξα ηδη τη χρηστικοτητα της γαλοτσας. Quod erat demonstrandum (οπερ εδει δειξαι).

Στο δευτερο μερος τωρα, αυτό που συμβολιζει η γαλοτσα, τα πραγματα είναι λιγο πιο θολα. Να επισημανω βεβαια πως αναφερομαι στις γαλοτσες που φορουν την τελευταια πενταετια περιπου (φετος ακομα περισσοτερο) τα κοριτσακια στην καθημερινοτητα τους (το πιασες Σπαριλα?). Το φαινομενο «γαλοτσα» συμβολιζει, θεωρω, την αποσυνδεση στην ενδυση και υποδυση αντιστοιχα, κάθε ιχνους διακρισης μεταξυ ανδρων και γυναικων. Καθισταται λοιπον το εμβλημα της απελευθερωσης και της καταργησης των κοινωνικων στερεοτυπων στην πορεια για την πληρη εξισωση των δυο φυλων δεδομενου ότι οι γαλοτσες στο παρελθον ταυτιζονταν με αντρικα ως επι το πλειστον προτυπα. Ας μην ξεχναμε πως λιγες δεκαετιες πριν οι γυναικες διωκονταν λυσσωδως επειδη φορουσαν παντελονια. Σημερα, οι αντρες και μονον αυτοι «καταδικαζουν» τις γυναικες που προτιμουν να φοραν γαλοτσες. Η αναλογια στα δυο παραδειγματα είναι εμφανης. Η «κατακραυγη» των γυναικων που φορουν γαλοτσες από τους αντρες περιεχει δειγματα φαλλοκρατικου σοβινισμου.

Θα προσθεσω και ένα τριτο μερος στην παρουσα μελετη για το φαινομενο «γαλοτσα» που εχει να κανει με την καλως νοουμενη μοδα. Η μοδα (modus σημαινει τροπος) είναι ο τροπος που σκεφτεσαι, που ζεις και ακολουθως ο τροπος που ντυνεσαι. Η μοδα δεν είναι κατι το στατικο, είναι κατι που εξελισσεται και αλλαζει διαρκως μορφες αναλογα με τα εξωτερικα ερεθισματα και την περιρρεουσα ατμοσφαιρα. Προσωπικα δε βρισκω τιποτα το κακο σε αυτό. Φετος είναι η γαλοτσα αυριο είναι κατι άλλο. Μονο ενας συντηρητικος, προσκολλημενος σε παρωχημενα αξιακα συστηματα και μονολιθικος ανθρωπος (παρτα) θα ενοχλουνταν από τη διαρκη αλλαγη και ανανεωση της μοδας που μας αναζωογονει και μας προκαλει αισθητικα.

Οσον αφορα, τελος, στην κομψοτητα, θελω να τονισω ότι η κομψοτητα αφορα κυριως στην καλαισθησια και στη λεπτοτητα της συμπεριφορας. Εχει να κανει δηλαδη με το ηθος και την κουλτουρα και όχι με τα παπουτσια. Τι δηλαδη, αν φοραω γαλοτσες ειμαι χάπατο ενώ αν όχι ειμαι σικ και με προσωπικοτητα? Μα δε χαρακτηριζει η γαλοτσα τον ανθρωπο !!

Αυτά.

ΥΓ1. Τα παραπανω είναι χιουμοριστικα (χιουμορ στα λατινικα σημαινει υγρασια, humidity, humeur…)

ΥΓ2. Κανω εκκληση στο φιλο του Αλκη, το Βασιλη, να παει στο μαγαζακι στον Κορυδαλλο να μου παρει το αδιαβροχο mp3 γιατι το χρειαζομαι παρα πολύ, και εγω θα του γραψω ένα ποιημα.